حس
ﻭﻗﺘــــــــﯽ ﺣﺲ ﻣﯿﮑﻨـــــــــــﻢ،
ﺟﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮐﺮﻩ ﯼ ﺧﺎﮐﯽ ﺗﻮ ﻧﻔﺲ ﻣﯿﮑــــــﺸﯽ ...
ﻭﻣﻦ ...
ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﻧــــﻔﺲ ﻫﺎﯾﺖ ﻧﻔﺲ ﻣﯿﮑﺸــــــــﻢ ..
ﺁﺭﺍﻡ ﻣﻴـــــــﺸﻮﻡ ....
" ﺗﻮ ﺑﺎﺵ ..."
ﻫﻮﺍﯾـــــــــﺖ ...
ﺑﻮﯾﺖ ...
ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻧﻢ ,
ﺑﺮﺍﻯ ﻧﻔـــــﺲ ﮐﺸﻴﺪﻧﻢ ﮐﺎﻓﯿﺴـــــــــﺖ...♥
ﺟﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮐﺮﻩ ﯼ ﺧﺎﮐﯽ ﺗﻮ ﻧﻔﺲ ﻣﯿﮑــــــﺸﯽ ...
ﻭﻣﻦ ...
ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﻧــــﻔﺲ ﻫﺎﯾﺖ ﻧﻔﺲ ﻣﯿﮑﺸــــــــﻢ ..
ﺁﺭﺍﻡ ﻣﻴـــــــﺸﻮﻡ ....
" ﺗﻮ ﺑﺎﺵ ..."
ﻫﻮﺍﯾـــــــــﺖ ...
ﺑﻮﯾﺖ ...
ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻧﻢ ,
ﺑﺮﺍﻯ ﻧﻔـــــﺲ ﮐﺸﻴﺪﻧﻢ ﮐﺎﻓﯿﺴـــــــــﺖ...♥
بی قرار
من هستم و دوباره دلی بی قرار تو
این کوچه های خسته ی چشم انتظار تو♥
منظومه ی بلند غزل های ناز من!
خورشید هم ستاره شود در مدار تو♥
زیبا ترین تغزل بارانی منی
می بالد عاشقانه غزل در بهار تو♥
عطری نجیب می وزد از واژه های من
هرگز نبوده این همه شعرم دچار تو♥
بخشیدم عاشقانه دلم را به چشمهایت
باشد که بی بهانه شود در کنار تو♥
جایی که عشق نیز دچار تو می شود
از من عجیب نیست شوم بی قرار تو♥
این کوچه های خسته ی چشم انتظار تو♥
منظومه ی بلند غزل های ناز من!
خورشید هم ستاره شود در مدار تو♥
زیبا ترین تغزل بارانی منی
می بالد عاشقانه غزل در بهار تو♥
عطری نجیب می وزد از واژه های من
هرگز نبوده این همه شعرم دچار تو♥
بخشیدم عاشقانه دلم را به چشمهایت
باشد که بی بهانه شود در کنار تو♥
جایی که عشق نیز دچار تو می شود
از من عجیب نیست شوم بی قرار تو♥
حریم
اینجا حریم من است حریم قلب کوچکم!
قفس تنهایی من و حرف های ناگفته ام...
کسی دلش برایم نسوزد
من این قفس را دوس دارم و تنهایی ام را
تنهایی...
تنها اتفاق این روزهای من است
قفس تنهایی من و حرف های ناگفته ام...
کسی دلش برایم نسوزد
من این قفس را دوس دارم و تنهایی ام را
تنهایی...
تنها اتفاق این روزهای من است
شعله
به نام خداوند عشق...
امشب آهسته جنون دارد دلم
رنگ اتش؛ بوی خون دارد دلم
اضطراب افتاده در جان و تنم
شلعه ها بر می خیزد از پیراهنم
می چکد از چشم من عشق مذاب
یک عزل. یک مثنوی. یک شعر ناب
زخم خاموشم که لب وا کرده ام
محشری از درد بر پا کرده ام
باز میل می پرستی کرده ام
باز هستی وقف مستی کرده ام
آه ای عشق هر عصر و زمان
ای غمت در سینه شبها نهان
کوه چون بار غمت بر دوش گرفت
سینه اش شد چاک و اتش جوش گرفت
خدایا می چکد خون از دل ناموس عشق
جان ندارد شعله فانوس عشق
امشب آهسته جنون دارد دلم
رنگ اتش؛ بوی خون دارد دلم
اضطراب افتاده در جان و تنم
شلعه ها بر می خیزد از پیراهنم
می چکد از چشم من عشق مذاب
یک عزل. یک مثنوی. یک شعر ناب
زخم خاموشم که لب وا کرده ام
محشری از درد بر پا کرده ام
باز میل می پرستی کرده ام
باز هستی وقف مستی کرده ام
آه ای عشق هر عصر و زمان
ای غمت در سینه شبها نهان
کوه چون بار غمت بر دوش گرفت
سینه اش شد چاک و اتش جوش گرفت
خدایا می چکد خون از دل ناموس عشق
جان ندارد شعله فانوس عشق
خطا
ﺍﻭﻝ ﺩﺑﺴﺘﺎﻥ : ﺗﻮ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﻭﻣﺪﯼ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﯽ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ
ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ !
ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ : ﺗﻮ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﭽﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺍﯼ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ
ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ !
ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ : ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﯾﮕﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﯼ ﺧﻮﺩﺕ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ
ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ !
ﻣﺠﺮﺩﯼ : ﺗﻮ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﭽﻪ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ !
ﻣﺘﺎﻫﻠﯽ : ﺗﻮ ﺩﯾﮕﻪ ﻣﺠﺮﺩ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ !
ﭘﯿﺮﯼ : ﺗﻮ ﺩﯾﮕﻪ ﭘﺎﺕ ﻟﺐ ﮔﻮﺭﻩ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﯽ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ
ﺑﮑﻨﯽ !
ﺍﻭﻥ ﺩﻧﯿﺎ : ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﯾﮕﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ
ﺑﮑﻨﯽ ﮔﻤﺸﻮ ﺑﺮﻭ ﺟﻬﻨﻢ !
ﺍﯼ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻏﻠﻄﯽ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﮑﻨﻢ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﻧــﯿــﺴــﺖ
ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ !
ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ : ﺗﻮ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﭽﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺍﯼ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ
ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ !
ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ : ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﯾﮕﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﯼ ﺧﻮﺩﺕ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ
ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ !
ﻣﺠﺮﺩﯼ : ﺗﻮ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﭽﻪ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ !
ﻣﺘﺎﻫﻠﯽ : ﺗﻮ ﺩﯾﮕﻪ ﻣﺠﺮﺩ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ !
ﭘﯿﺮﯼ : ﺗﻮ ﺩﯾﮕﻪ ﭘﺎﺕ ﻟﺐ ﮔﻮﺭﻩ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﯽ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ
ﺑﮑﻨﯽ !
ﺍﻭﻥ ﺩﻧﯿﺎ : ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﯾﮕﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ
ﺑﮑﻨﯽ ﮔﻤﺸﻮ ﺑﺮﻭ ﺟﻬﻨﻢ !
ﺍﯼ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻏﻠﻄﯽ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﮑﻨﻢ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﻧــﯿــﺴــﺖ
